En door! was voorheen het levensmotto van Christel de Laat. Niet mauwen, geen tijd verliezen, het leven wacht, en voor niks gaat de zon op. Die instelling heeft haar ver gebracht. Maar liggend in de beugels van de gynaecoloog (die trouwens veel overeenkomsten vertoont met haar tandarts) realiseerde Christel dat het misschien beter is om juist wat vaker stil te staan en gewoon te voelen. In En door! is het daarom hollen of stilstaan. Hilarische verhalen, intieme ontboezemingen, schuimbekkende frustraties en verstilde momenten wisselen elkaar in hoog tempo af.